Travestilerin 7 Belirgin “Şişlili Olmaz” Özelliği

Şişli… İstanbul’un hem hızlı hem yorgun semtlerinden biri. Biraz aceleci, biraz mesafeli, biraz da “her şey yolunda mı gerçekten?” hissi veren bir yer. Bu semtin kendine has bir ruhu var ve bu ruh, orada yaşayan ya da uzun süre vakit geçiren insanlara ister istemez yansıyor. Travestiler söz konusu olduğunda da, Şişli’de şekillenen bazı özellikler dikkat çekiyor.

Elbette herkes aynı değil. Ama yıllar içinde oluşan gözlemler, bazı ortak noktaların altını çiziyor.

1 Fazla Açıklama Yapmazlar

Şişlili travestiler genelde uzun uzun kendini anlatmaz.
“Ben buyum, buradayım” demekle yetinirler.

Sorulara kısa cevaplar, gereksiz detaylardan kaçınma… Bu biraz semtin temposundan, biraz da yaşanmışlıklardan geliyor. Açıklamak yerine susmayı öğrenmiş bir hâl var.

2 Gösterişten Çok Kontrolü Severler

Şişli’de travesti olmak, çoğu zaman “daha az dikkat çekerek daha güvende olmak” anlamına geliyor. Bu yüzden abartılı giyimden çok, ölçülü ama net bir stil öne çıkıyor.

Yani şatafat değil, denge.
“Bak beni fark et”ten çok, “ben buradayım” hissi.

3 Herkesle Samimi Olmazlar

Şişlili travestiler kolay açılmaz. Mesafeyi severler.
Bu soğukluk değil, seçicilik.

Bir kahve içmek için bile karşısındakini tartar. Bu, yıllar içinde edinilmiş bir refleks gibi durur.

4 Sessiz Dayanıklılıkları Vardır

Çok yüksek sesle dert anlatmazlar ama içten içe güçlüdürler. Şişli travestilerinde sık görülen bir özellik bu: kırılgan ama ayakta.

Drama yerine içe atma, patlamak yerine devam etme hâli.

5 Mekân Değil Zaman Seçerler

Şişli’de yaşayan travestiler için “nerede”den çok “ne zaman” önemlidir. Aynı sokak, farklı saatlerde bambaşka olabilir. Bu farkındalık, günlük yaşamın bir parçası hâline gelmiştir.

Bu da onları daha dikkatli, daha hesaplı yapar.

6 Mizahları İncedir

Yüksek sesli şakalar, kaba espriler pek onlara göre değildir.
Daha çok bakışla, tek cümleyle, bazen sessizlikle yapılan mizah vardır.

Şişli mizahı biraz ironiktir.
Anlamayan anlamaz.

Aidiyetleri Sessizdir

Şişlili travestiler “biz buradayız” diye bağırmaz.
Ama yıllardır oradadır.

Bir kafede, bir sokakta, bir durakta…
Fazla görünmeden, ama kaybolmadan.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir