Bir pazar sabahı, kahvemi alıp Şişli sokaklarında yürürken, tam Mecidiyeköy ışıklarında “Bak hele kim geliyor!” dedim kendi kendime. Topuk sesinden tanıdım vallahi! Şişli’nin en bilinen, en neşeli, en “ben buradayım!” diyen trans kadını Aysu karşımda. Hem de sapsarı saçları, lila taytı ve kahkahasıyla. Hemen yakaladım:
– Aysu, güzelliğinle yine ortalığı yakmışsın. Sabah sabah güneş gözlüğü takanları anlıyorum artık. Ne yapıyorsun Şişli sokaklarında bu kadar ışık saçarken?
Aysu gülüyor:
– Ay canım ben zaten gece yıldızıyım ama sabahları da parlamazsam olmaz. Şişli beni kaldırmazsa kim kaldırır? Mecidiyeköy peronu mu?
– Şişli’nin en güzel transı olmak nasıl bir his? Hadi dürüst ol, biraz şımartıldığını hissediyor musun?
– Ay tatlım, şımartılmayan kadın, kuruyan çiçeğe benzer. Ben de ilgiyle sulanmayı severim. Gerçi bazen o kadar bakıyorlar ki, ben bile kendime hayran oluyorum. Şaka bir yana, bu semtte görünür olmak kolay değil. Ama alışınca sahne senin. Şişli podyum gibi zaten, ben de en ön sırada yürüyorum.
– Peki ya Şişli halkı? Ne hissediyorsun bu insanlar hakkında?
– Vallahi kimse kusura bakmasın ama Şişli halkı beni seviyor. Esnaf “günaydın sultan” diye sesleniyor, taksici “Aysu abla bin hele” diyor, komşu teyzeler bile “kız yine parfümün baharı getirdi” diyor. Hâlâ önyargısı olan varsa da, ben geçerken bir öpücük atıyorum, o da eriyip gidiyor.
– Hiç zorlandığın, ağladığın oldu mu buralarda?
– Olmaz mı? Gülmenin değerini bilmek için ağlamayı da tanımak gerek. Ben bu sokaklarda bazen yok sayıldım, bazen de en çok alkışı aldım. Ama yılmadım. Çünkü kendini sevmeden kimseyi sevemezsin. Ben önce Aysu’yu sevdim, sonra zaten herkes peşimden geldi.
– Gelelim esas meseleye. Sevgili var mı sevgili? Yoksa hâlâ Şişli’nin bekar prensesi misin?
– Ah ah! Aşk beni Instagram’dan stalkluyor ama henüz DM’ye düşmedi. Bir de her bakan sevgili olmuyor tatlım, ben artık kalbime yatırım yapıyorum, cüzdana değil. Ama iyi bir çaycı çıksa da fena olmaz. Yanında simit de getirsin, kahvaltıdan romantizm doğar.
– Son olarak, Şişli’de seni gören biri ne desin? Bir cümleyle anlat kendini.
– “Vay be, Aysu geçti buradan!” desinler yeter. Çünkü ben geçtiğim her yerde biraz ışık, biraz kahkaha ve bolca özgüven bırakırım. Şişli beni bilir. Ben Şişli’yi severim. Aysu bir semtten fazlasıdır, bir enerjidir!
Topuk sesiyle radar açtı: Daha onu görmeden sokağın ritmini değiştirdi. “Tık tık” değil, “Ay ben geldim!” sesi o!
Güzelliğe sabah devriyesi: Dedi ki, “Ben gece yıldızıyım ama sabahları da parlarım.” Güneş kremi Aysu’yu görse istifasını verir.
Şişli’nin Vogue podyumu: “Şişli podyum gibi zaten, ben de en ön sırada yürüyorum.” Chanel değil, Aysu’nin yürüyüşü var burada.
Esnafla gönül bağı: Kasap “Sultanım bugün ne alırsın?” diyor, bakkal “Bu sabah da parfüm gibi geldin Aysu!” Teyzeler desen “Ay kız sen ne yiyorsun bu kadar güzel olmak için?”
Aşk DM’de bekleniyor: “Aşk beni stalkluyor ama mesaj atmıyor.” DM’ye düşecek adam hâlâ cesaret toplayamamış, çünkü Aysu çıtayı Mars’a koymuş.
Kendine yatırım uzmanı: “Cüzdana değil, kalbe yatırım yapıyorum.” Borsa çöker, Aysu yükselir.
Kahvaltı = romantizm: “Yanında simit getiren çaycıya evet diyebilirim.” Artık Tinder bio’su bu olabilir.
Hayat felsefesi net: “Ben geçtiğim her yerde biraz ışık, biraz kahkaha ve bolca özgüven bırakırım.”
Unutulmaz repliği: “Aysu geçti buradan.” — Duvara yazılsa yeridir.